NOTE TO THE READER

In the beginning of WhiskySpeller some articles were posted in Dutch, later on we both went on to writing in English. Our apologies if  you cant read this article due to that. 

Hieronder een vrij negatieve terugblik op het International Whisky Festival “Whisky Live Holland” in Den Haag, 17 november 2012. Vanwege de negatieve ondertoon hebben we bewust even gewacht met het posten, maar na een maand zijn we het nog steeds eens met onderstaand verhaal, dus hebben we besloten het toch online te zetten. Je kan het er mee eens zijn of niet; het zijn – zoals alles op dit blog, persoonlijke meningen en ervaringen van de uiteindelijk prima dag. 

“Eindelijk” weer eens naar een whisky festival. Na ons bezoek aan het Summer Spirit Festival in Den Haag, hadden we destijds direct besloten om ook met ons tweeën naar het whisky festival te gaan dat in november plaats vond in de Grote Kerk in Den Haag. Echter, aangezien we allebei een entreekaartje hadden gewonnen met een online wedstrijd, hebben we onze kaartjes aan een bevriend stel gegeven, waarbij hij één van de usual suspects is tijdens mijn festival bezoeken, maar een dergelijk evenement voor haar de eerste keer was.

Verstandig genoeg zijn we ‘s morgens vroeg met de trein naar Den Haag gereisd, om de zaterdagmiddag-sessie van het festival te gaan bezoeken. Om 13:00 uur gaat de kerk open, het enorme aantal mensen gaat druppelsgewijs naar binnen, hangt jassen in de garderobe en zo’n 20 minuten later krijgen we het bekende glencairn glas met festival logo – 2012 bedrukt.

Géén flesje water, maar daarover later meer.

Al vrij snel is het duidelijk dat we zo goed als verplicht worden om drams te kopen; een papieren festival-munt ter waarde van één euro. Bij de meeste standhouders zijn de normale, meest gangbare whisky’s gratis te proeven, maar zodra we iets buiten de standaard instap-dram zou willen proeven, dan zijn we al snel één of een paar euro verder.

Ons idee van een dergelijk festival is dat de distilleerderijen en standhouders daar staan om hun product aan de man te brengen door hun standaard lijn te laten proeven, waardoor we geprikkeld worden hun producten in je plaatselijke slijterij aan te schaffen. Uiteraard zijn de wat oudere, specialere en zeldzamere bottelingen dan een prooi voor de bezoekers die komen om dronken te worden, waardoor we begrijpen dat er voor die whisky’s een toeslag gevraagd kan worden, zoals op de meeste festivals het geval is. Zeker met een entree prijs van €45,- kun je eigenlijk wel verwachten dat we iets meer dan nu het geval was daadwerkelijk krijgen. Daarnaast vonden we ook dat de hoeveelheden die geschonken werden wat aan de ruime kant waren. Natuurlijk, als we ergens fors voor betalen, willen we ook waar voor ons geld en een hele dram in ons glas, maar tegelijkertijd is het ook zo dat de meeste bezoekers komen om te proeven en niet om te drinken. Wat ons betreft is 5-10 ml voldoende om een indruk te krijgen van een whisky en hoeven we echt niet voortdurend ons glaasje vol.

Aangezien er geen flesjes water werden uitgedeeld (zoals ook bij de meeste festivals gebruikelijk is) was het bij de water koelers vaak “vechten” om een plaatsje om wat water in ons glas te krijgen. Daarnaast vonden we de water koelers niet erg strategisch geplaatst en was het zó druk dat áls we dan eindelijk een plaatsje hebt weten te bemachtigen aan de rand van een stand en ook nog een standhouder te pakken hebt gekregen om een paar vragen aan te stellen, die dan óók nog iets lekkers wil aanbieden buiten het standaard assortiment, mogen we onze plaats afstaan aan een ander om ons glaasje om te spoelen met water voor ons volgende slokje whisky. Een waterflesje (dat weer te vullen is bij de water koelers) zou dan een uitstekende oplossing zijn.

Maar genoeg gezeurd over de hoge prijzen en enorme drukte bij het grote aantal interessante stands, al met al hebben we het toch wel naar ons zin gehad met ons viertjes. Naast de – voor ons – gratis entree kaartjes, kon er door alle bezoekers meegedaan worden aan een nosing en tasting, waarbij de winnaar een reis aangeboden kreeg naar de Highland Park distilleerderij. Voor ons was het al lang duidelijk dat we hierbij niet hoog zou scoren, maar het viel me nog meer tegen dan vooraf bedacht. Het was de bedoeling dat er een vijftal geuren geneusd werden waarbij we duidelijk moest krijgen wat we hier roken. Daarnaast waren er een vijftal whisky’s, waarbij we mochten vertellen op welke houtsoort deze had gerijpt, ook alleen ruikend. Voor ons een gemiste kans, waarbij nog maar eens bevestigd wordt dat we – gelukkig – nog een lange weg te gaan heb in onze whisky-ontdekkingstocht.

Uiteraard waren de gebruikelijke grote whisky merken als Glenfiddich, the Balvenie, Glenmorangie, Ardbeg, The Glenlivet en de grote merken van Diageo (o.a. Cardhu, Johnnie Walker, Gragganmore, Talisker) alom vertegenwoordigd, maar ook de minder grote namen als Tomintoul, Bowmore, Auchentoshan, Glen Garioch, Tomatin, Jura en Dalmore waren te vinden. Bij de Dalmore stand hebben we een kort gesprekje gehad met master blender en whisky wijsneus Richard Paterson, één van de grote whisky namen. Leuk, maar jammer dat we op zo’n moment niet hebben gedacht aan om hem ons probleem met zíjn Jura 10 voor te leggen. Nóg een gemiste kans…

Wat we zelf zeker de moeite waard hebben gevonden was de aanwezigheid van een aantal kleine distilleerderijen zoals bijvoorbeeld de Penderyn Distillery, een distilleerderij uit Wales, Engeland die een erg mooie, zij het wat jonge, fruitige whisky produceren. Verder was ook Inver House aanwezig met een aantal van hun Balblair, Speyburn en Old Pulteney bottelingen.

De onafhankelijke bottelaars zoals MO ÒR, Whisky Import Nederland (met o.a. Adelphi, First Cask en Berry Bros & Rudd) en Van Wees (met o.a. the Ultimate, Signatory en Gordon & MacPhail) waren ook weer in grote getale aanwezig, iets dat ons momenteel heel erg aanspreekt. De vrij jonge, maar schitterende Ultimate botteling van de Tamdhu 2008 was, samen met de wat minder betaalbare maar onwaarschijnlijk lekkere Bruichladdich Black Art (#3.1), waren wat ons betreft de winnaar van de middag.

Een lijstje met geproefde whisky’s hebben we niet, al hebben we uit het ruime aanbod een goed aantal mooie en zeldzame keuzes kunnen maken om te proeven en van te genieten.

Het was een prima festival en we hebben het echt goed naar de zin gehad, al was het al vrij snel duidelijk dat het té grote aantal bezoekers, de té hoge entree prijs, het tekort aan water en de hoeveelheid (bijna noodzakelijke) bijbetalingen ons heeft doen besluiten dat de kans erg klein is dat we komend jaar terug gaan komen. Tenzij er een organisatorisch een heleboel veranderd natuurlijk.